زنبورها حشرات شگفت‌انگیزی هستند که در دنیای طبیعت نقش بسیار مهمی دارند. آن‌ها با رنگ‌های زرد و سیاه براق و خطوطی که روی بدن‌شان دارند، به راحتی قابل تشخیص‌اند. اگر کودک بخواهد زنبوری طراحی کند، ابتدا باید بداند که زنبور سه بخش اصلی دارد: سر، سینه، و شکم.

سر زنبور شامل چشم‌ها، آنتن‌ها (شاخک‌ها) و دهان است. زنبور دو چشم مرکب بزرگ دارد که به او کمک می‌کند تا اطرافش را به خوبی ببیند. علاوه بر این، چندین چشم ساده کوچک هم در بالای سرش قرار دارند که به تشخیص نور کمک می‌کنند. زنبور دو آنتن بلند و نازک دارد که با آن‌ها بوها و طعم‌ها را حس می‌کند. دهان زنبور شامل یک زبان بلند و لوله‌ای است که به او کمک می‌کند تا شهد گل‌ها را بمکد و بخورد.

بخش بعدی، سینه زنبور است که سه جفت پا و دو جفت بال به آن متصل است. پاهای زنبور برای راه رفتن و جمع‌آوری گرده از گل‌ها استفاده می‌شوند. پاهای عقبی زنبور کیسه‌های کوچکی دارند که به آن‌ها "سبد گرده" می‌گویند. زنبور با استفاده از این کیسه‌ها گرده‌ها را جمع کرده و به کندو می‌برد. بال‌های زنبور شفاف و براق هستند و به او کمک می‌کنند تا به سرعت از گلی به گل دیگر پرواز کند.شکم زنبور شامل چندین حلقه است که به او انعطاف‌پذیری و حرکت آسان‌تر را می‌دهد. در انتهای شکم زنبور، یک نیش وجود دارد که زنبور از آن برای دفاع از خود و کندو استفاده می‌کند. زنبورهای عسل وقتی نیش می‌زنند، نیش‌شان در پوست گیر می‌کند و خودشان می‌میرند، اما در عوض زنبورهای دیگر مانند زنبور زرد می‌توانند چندین بار نیش بزنند بدون اینکه بمیرند.

زنبورها در داخل کندو زندگی می‌کنند که از هزاران سلول کوچک شش‌ضلعی تشکیل شده است. این سلول‌ها از موم زنبور ساخته شده‌اند و هرکدام کاربرد خاصی دارند.طراحی زنبور برای کودک